ben hala ölürüm plastik çicekli gizli bahçemde kaçarım kalabalıktan, yalnızlıktan, dostumuz ölümden dizeleriyle bende derin iz bırakan teoman şarkısıdır. teomanın en naif,en psikolojik ilk albümünün en güzel şarkılarından.
Bir adam dusununki 96 daki albumunde bir sarki yapiyor 2016ya seslenebiliyor ve dinletiyor kendini iste bu parca oyle bi kalitede. Bulent ortacgilde cok etkileyici yorumlamis.
kimin kimin bu sessiz eller.. Sabahtan akşama kadar dillendirdiğim sözcükler olmuştur. Sen gidip uzaklara sessiz kalıp teomana sarışımın , bağlanışımın en büyük nedeni.. Kimse yapamıyor, hissettirmiyor teoman kadar seni.. Sarhoşken daha iyi hatırlanabilinen replay tuşu ile bitmesine kıyılamadan başa çekilen şahaser..
teomanın 96 albümünün güzel parçalarından biri bence en iyisi ,en azından her dinlediğimde içimi ısıtıyor sanki b. ortaçgil yaklaşmış müzikal açıdan hatta geçmiş biraz, teoman iyiki var her parçası ayrı güzel.
