1.
-
bir ahmet telli şiiri...
Öyle yorgun düşmüşüm ki;
acının mavzerini taşımaktan!
bulanık sular basıyor birden
bütün mevzilerimi,
sonra çöle kesiyor içim...
Bu alaturka şarkılarda,
fena kanatıyor bazen;
anıların ve acıların kabuğunu.
gagalıyor kanatırcasına yarayı,
susamış bir kerkenez.
Sesimin pınarı kuruyor;
susunca sesinin kuşları...
Uzayıp giden bir bozkır
kesiliyor dudaklarım ;
kavruluyor yalım yalım!
Sesini ver bana dinle!
Su verir gibi yaralı bir hayvana...
sesinin bütün gözlerin
çevir dudaklarımın bozkırına
yoksa dilim dilim edecek acılar beni...
Acının her gözeneğinden,
hüznün ilmiklerini geçirip,
dokudum şiirin kilimini.
şimdi nakışlamak istiyorum;
yanlızlığın dört duvarında sesini...
