Sesini özlediğim tek kişi annem'di. Ondan sonra ben tüm insanlığa karşı sağır oldum. Sadece kulaklarım. Gönlümde işitebildiğim sessiz çığlıklara sahibim halen.
her gün sesini duymaya alışmışken, ne benim seni aramama ne de senin beni aramana izin veremiyorum.
Gözlerini özledim, gülüşünü özledim, sesini özledim. Seni özledim. Kendine iyi bak sevgili.
Yabancı bir numaranin telefonunu aramasi sonrasi daha alo derken cikan ilk harften itibaren sesini tanidigim ve geçmişin o salak o,acinasi hatiralariyla başbaşa kaldigim an. Özlüyor iste insan. Bi sebep olmadan. Bir beklenti olmadan. Keşke yalniz bunun için,sevseydim seni...
