Bir insanın sesini yükseltmesini oldum olası anlayamadım. Anlamlandıramadım.
Kendisini ifade eden biri, karşısındakini ezmek için mi yükseltir sesini yoksa kimseye duyuramadığı düşüncelerini duyurmak için mi?
Sesi yükselen kişileri izlerim, mimiklerindeki öfke ve kabul görmeme duygusu bana hep boğuşan sokak köpeklerini hatırlatır. sadece acı bir hırıltı ve birbirine verdikleri zarar, ziyan...
Boğuştuktan sonra iki köpekte zarar görür ama en az zararı gören bu boğuşmayı kazanan olur. işte sesini yükselten kişi ile boğuşmayı kazanan bu köpek arasındaki fark olan akıl, mantık ve irade gücü kayboluyor biri sesini yükselttiğinde hemen gözümde.
sesini yükselterek üstün geleceğini sanmak yanılgıdır. karşındaki insan sessiz duruyorsa kibarlığından olup çirkefle çirkeflik yapmamak, istemediğinden dolayı sesini yükseltmez. unutulmasın havlayan köpek ısırmaz.
yalan dünya emir inşaat işçileriyle tartışırken, der ki;
heey heeyyy heyyy "ben diyafram eğitimi aldım istediğim zaman sesimi yükseltebilirim tamam mı?" ( tırnak içi yüksek sesle söyleniyor tabi)
tiksindigim insan davranisidir. konusamiyorsan siktir git amk ne diye bagirip kufrediyorsun bir de bunlarin her lafina kes, gerizekali, salak diyen tipleri vardir ki bogasim gelir yeminle. ben sakinim sen de sakin ol.
