Çocukluk bahçendi sesin senin,
alevlerle mesut, çiçekli aynandı.
Sızlattığında karşılıksız düşler bileklerini,
nefesini kanattığında veda sözleri,
yorulduğunda ayrılıklardan,
artık hep böyle olacak, dediğinde
sesine döndün hep.
Orada binlerce sevdalı göz seni görsün diye
sesinin çocukluk bahçesine... *
