Herkes için ölümün ve yaşamın ne kadar ince bir çizgide olduğunu gözler önüne seren adeta hayatın özeti. Soğuk ve metalik bir tat gibi bu söz. Umudun ve aynı zamanda parçalanmış bir psikolojinin harmanlanmış hali gibi.
tedbirsizliğimiz, cumhurun başından en ayağa kadar olan rant sevdasını düşününce...
umarsızca ülkenin lokomotif sektörü inşaat, aman yavaşlamasın diyen iktidarı düşününce...
biz var ya biz. biz daha çok cenaze toplayacağız o beton yığınlarının altından. ne çed raporları, ne fizibilite ne zemin etüdü umurunda değil yönetenlerin. yeter ki inşa edilsin, yeter ki rant sağlansın birileri zengin olsun. olur da deprem olursa ve insanlar o depremde ölürse...
nasılsa depremin fıtratında var. kader demek ki...
canım ,bıtanem cok sevdıgım bırının son sozlerıdır.sesını duyan olmustur yardım elı uzanamadı kurtaramadı mınıcık bedenını o molozların altından.tırnaklarının arasında kaldı senı kurtarmaya calısanları ,kucucuktun mınıcıktın,aynı cocuga asık olmustuk .o zamanlar problem degıldı boyle seyler.ınsan sadece dokuz yıl tanıdıgı bırınbu kadar ozler mı?acaba sen benım sesımı duyuyor musun?asık olduguz cocuk evlenıyor bu arada yarın.umarım mutlusundur oldugun yerde adına yaksır bıyerlerdesındır.
