sabahın köründe uykulu uykulu kalkarsınız, banyoya doğru ilerlerken "çaattt" diye bir ses gelir aşağıdan bir yerlerden. serçe parmak olmadık bir yere çarpmıştır. uyku mahmurluğundan o acı öyle bir hal alır ki, beyin çalışmaz hale gelir, hiçbir şey düşünemezsiniz, ne yaparsanız yapın o acıya çare olmaz. dakika bir gol bir diyerek güne güzel bir başlangıç yapmış olursunuz.
her iki taraf açısından da kötü bir olaydır.bilhassa serce parmak bu olaydan en çok nasibini alandır.zaten en dışta olmasından dolayı kendini dışlanmış hissetmektedir.bir de oraya buraya çapılınca halıyle eper bir acı cekiyordur.
eğer bahsi gecen serçe parmak ayak taraflarındaysa anırma sebebidir. elde bulunanı nazaran daha az acır ama tabi bu demek değil ki "gidin çarpın bi yerlere" daha az acıyo diye. o değil de ayaktaki harbi harbi acıyo lan.. anırmak yetmez, böğürmek, kükremek hatta göğsü yumruklayarak -kaptan mağara adamı gibi- "hhuhuhaaoaoauhaaaa" diye sesler çıkarmak bile olasıdır. -uyy tanrım! irkildim!-
evet çok acılı bir olaydır ama ben her alanda bu konu sıktı artık. Bu durumdan daha kötü bir durum vardır. Gözüne bibergazı sıkılması. Serçe parmak acısının kat kat üstündedir.
gece gece uykulu olarak yapılabilendir. tüm gün ayağın sız sız sızlamasına sebep olur. (bkz: birinci tekil şahıs)
bu olay sırasında anlaşılamayan tek nokta tekrarlanması ve ayağın çarpıldığı nesne* yerinden kaldırılmaması. bir defa daha vurabilmemiz için o hep yerine kalır. ruh hastası mıyız anasını satayım?
eğer uykulu bir şekilde yapılabiliyorsa,yapabilen kişinin olimpiyatlara falan yollanması gereklidir.sonuçta serçenin parmağı ufacık uykulu vurmak büyük maharet ister.
