yapı meselesidir, sert görünürler, hatta kolay kolay gülmezler. ve şu konuşmalara şahit olunan kişileridir.
sınıftan içeri girilir ve bakılır etrafa ahanda sınıfın uyuzu, suratsızı karşımda denilir. * sonra bir bakılır ki sınıfta iyi anlaşılan kişi yine o dur. **
örnek olarak dedemi verebilirim.aslında bu arıza insanların yumuşak anına denk geldiğin zaman (din konusu ya da içki masası) istediğin her çeşit bilgiyi ya da parayı alabilirsin.
günün birinde babam böyle saçma sapan "adam ol" nutukları veriyodu.bende gidip dedemle konuşma çabalarına girmiştim. tabi adam oldukça sert. o bir DEDE! karizması var asla gülmez espri yapmaz konuşmaz vs vs.
daha sonra öyle bi damardan girmiştim ki o asık suratlı adam birden pamuk gibi bi insan olmuştu.
babamın zamanında yaptığı bütün piçlikleri bir bir anlattı.
o gün dedemin aslında ne kadar asabi görünsede içinde bi torun sevgisi yattığını anlatmıştım
üstüne babamı da defalarca göt ettim.
çoğunlukla ön yargıyla yaklaşılan, sonraki sohbetlerde 'ya hacı kusura bakma ben senin arkandan zamanında öyle böyle konuşmuştum ama kusura, bakma sen harbi adammışsın' diyaloglarının eştarafı olan insanlardır.
bir bilsen sozluk nasil sert gorunuyorum...hele o bakislarim yok mu o bakislarim, tasi eritiyorum, muhattabimi altina s.cirtiyorum yeminle...ama bir de kalbimi gor sen...pitircik gibi adeta...oyle merhamet dolu, oyle yumusak ki..pamuk pamuk.
tanim: uzaktan bakinca tirsilan, taniyinca enseye saplak olunan insanlardir.
* bir ortamda osurulduysa eğer, ''kim osurdu lan'' bakışının en son yapılacağı kişidir. istiflerini hiç bir zaman bozmadıkları için kesinlikle beklenmez.
