dünyanın en güzel takıntılarından biridir. tuhaf bir şeymiş gibi görünse de, birçok insanda vardır -diye düşünüyorum-
misal, bir kül tablasını, ya da bir bardağı masaya koyarken, ansızın bu arzuya kapılır ve nedense ses çıkarmadan koymak istersiniz. zemine önce yumuşak parmak uçlarınız temas eder, daha sonra sımsıkı tuttuğunuz o nesneyi usulca, yapıştırır gibi bırakır ve rahatlarsınız.
takıntıdır. Mutfak tezgahına bi bardak koyarken önce parmaklarımız tezgaha değer, sonra bardağı alt ucundan yumuşakça tezgaha koyarız en son bardağın tabanını yedirerek tezgaha bırakırız. Eğer temas sırasında ses çıkarsa işlem tekrarlanır.
