dedemi kabristana götürüyorduk ani bir ölüm olmamasına rağmen öldüğü an çok farklı gelmişti, hazırlıklı olmama rağmen son ana kadar ağlıyordum heran babamla beraberdik, babam anlamsız ifadelerle insanlara bakıyordu, dedemin çok yakınlarıyla beraber mezarlıktaki taziyeleri kabul ediyorduk. o an babam ortama ayak uydurayım diye gözünden iki damla göz yaşı akıttı. dumur oldum fakat '' ulan baban ölüyor baban, bu kadarcık mı? göz yaşı dökülür ve alışmadık g.tde don durmuyor baba'' sözleriyle anlık dumuru yaşatmıştır bana. *
