her ne kadar bir sonbahar akşamı olsa da muhtemelen ankara kadar hüzünlü değildir. hani öyle insana içten içe haz veren bi hüzün de değil ankara'nınki. bildiğin boş, anlamsız bi hüzün. izmirinki nasıl birşeymiş yaşayıp görmek gerek.
öyle güzeldir öyle çekicidir ki, arkanı dönüp gidemezsin, incitmekten korkarsın o narinliği. bırakıverdiğinde kendini esintiye, zaman durur manzara karşısında. ah izmir ah. sen her bahar güzelsin, büyü bozulmasın diye kapatılır gözler, huzur çekilir ciğerlere, hiç alınmamış ilk nefes gibi kıymetli.
serin bir sonbahar akşamında izmir, hiç vazgeçilmeyendir.
