Küçükken taşa takılan çocuk,
Büyüdü adaba takıldı,
Ya olursa diye bakan ninenin ağıtları dağladı cemaati
içinde dolanan kan gibi
yayıldı Yayıldı nefret,
O Hazin baktığı dağlara, olmamış küfürler etti o.
Kırmızı toprağa kan mı bulaştı?
Böyle baktı yabancı adaba,
Bağırdı ve eskidi yüzü...
Gülümsemeden duran tablo,
Hep orda durdu,
Ve yağdı yağmur toprağa…
uçsuz Uçsuz bucaksız sonsuzlukla bakışırken
ardı sıra duran dağlara.,
Bekledi ve haykırdı Fırat’a
Kara gözlü kızlar,
Sulh dediler ağzından döküldü kelamlar;
gitti yarınlar…
Durmadı ataerkil beden vurdu sineye dağladı ovayı.
isyanın bini bin para,
Ağıtlar coşkulu, gözler kuru.
Ve geldi kadı…
Dengbej başladı
Sonra bir daha susmadı…
Yalnız kaldığım gecelerde,
asık suratlı bedenler gördüm,
sen çaldığın için gündüzleri,
bir de,
içimden konuştuğum,
sana söyleyemediğim dizeleri,
baskına uğrayıp, yanıldım, ağladım.
Mahşeri kalabalıkta, mahpus şehirlerde,
Mülteci gibi umutla çıktım yolun sonunu görmeden,
aynı aya bakarak, güneşi takmadan,
bulutlarla süzülüp, rüzgarlara karıştım
ama bir yağmur damlası olamadan düştüm,
ana rahmine düşer gibi toprağa,
fidan veremedim mesela, ağaç olamadım.,
Senin bıraktığın gecelerdeki savaştığım anıları,
yandaş umutlara gömdüm,
daha olamadığım ağladığım yarınlarıma,
Sığdıramadım o anda olanları,
isyancı sırları,
isyana teşvik asık suratları.
Sözler ve bağırışlar vardı sokakta
için için titreyen çocukların elleri boş,
Rastgele sevişmeler yaşanıyordu ta derinden özlemin,
Vicdani durumlar zikir etmiş durumda,
Rüzgârda savrulan gemiler gibi yersiz
Koşuşturan bedenler Dağılan ruhlar arasında
Karaya oturmaya yakın limandan habersiz,
Özlem ise olmadığı kadar abet,
Aşk da vardı elbet,
Hiç gelmemiş gibi varılan ,
Sonu hüzünlü bir mabet.
1982 doğumlu serhat sungur,
şanlıurfa'ya bağlı halfeti doğumlu.
ilk şiir kitabı muhalif düşler 2015 yılı ekim ayında ikinci şiir kitabı marin 2018 mayıs ayında cinius yayınlarından satışa çıktı
