19 nisan 2011 tarihli, "chp, laiklik ve galatasaray" başlıklı yazısında yer alan yorumdur.
ilginçtir, galatasaray'ın son 10 yıldaki ivme kaybını, oyuncu kadrosunun "laikleşmesine" bağlar. *
--spoiler--
Bu öyle bir saplantı ki, her girdiği yeri talan eder...
Misal mi?
Aha Galatasaray!
O muhteşem sürecini hatırlarsınız...
UEFA Kupası, Süper Kupa, peşi sıra lig şampiyonlukları...
O kadroya bir bakın; Arif, Emre, Hakan Şükür, Okan, Küçük Hakan...
Takımın belkemiğini;inançlı; futbolcular oluşturuyordu o zamanlar.
Oluşturuyordu ve kulübün ;Mason; yani ;Okullu; tarafı bundan büyük rahatsızlık duyuyordu.
Onlar için ;Şampiyonluklar, dünya çapında başarılar filan değil, kafalarındaki Laiklik anlayışı önemliydi...
Bu anlayış, bir ecnebinin milyonların gözü önünde istavroz çıkartmasını alkışlarken, bir Müslüman Futbolcunun ellerini göğe kaldırıp dua etmesini, Cumaya gitmesini, hele hele vakit namazları kılmasını asla ve kata hoş görmez!..
Düşünün; bir şampiyonluk kutlaması ve şampanya patlatmayan, dansöz oynatmayan futbolcular!
Aman ne köylü, aman ne banâl!..
Bu herifler; Galatasarayı zirveye taşıyan o çekirdeği öyle bir dağıttılar ki...
Al sana bugünkü Galatasaray!
Hayır, sadece; Dindarların takımları başarılı olur demiyorum...
Dediğim o ki; siz sırf saplantılarınızdan, din düşmanlığınızdan,laikliğinizden dolayı böyle bir dağıtma işlemine giderseniz, aha böyle çakılırsınız dibe...
Ha dibe dedik de; bu herifler için değişen bir şey yok aslında, saltanatları saltanat!..
Galatasaray için yaka bağır yırtan, evinin rızkını bu işe yatıran tribündeki avanak!..
(Ben de yıllar önce Fener tribünlerindeki avanaklardandım da, oradan bilirim bu işlerin acısını!..)
--spoiler--
