evet dostlar toplumumuzun bir kanayan yarasına daha parmak basmak üzere burada toplandık. şimdi bildiğiniz gibi garipler olsun, ikinci yeni olsun, dadaistler olsun, fütüristler olsun bunlar hep sözde sanat yapıtı ortaya koyduklarını düşünen acınası insanlardır. evet şu anki ülke gençliği bu kanayan yaraya kendini oldukça fazla hissetse de bu durum aynı ile vakidir. sizlerin de artık bu konuya dikkatini çevirme zamanı gelmiştir. serbest şiir nedir? ben size söyleyeyim aklına gelen kelimeleri düzensiz özensiz götten atarmışçasına alt alta dizmektir. hem neco (nfk) ne demişti bu konuda "iyi bir şair hece ölçüsünün kalıplarından korkmamalıdır." bu da size bir ders olsun.
götten atma kelimeler yalnızca dadaist şiirin özelliği(hatta gereği)dir.
peki serbest şiir aslında nedir? şiirde ölçünün ya da uyağın kalıplarına bağlı kalmamaktır. götle falan ilgisi yoktur yani. şiiri şekilden ibaret sanmak ancak silindir şeklindeki kütüklerin işidir. önemli olan öncelikle anlam, sonra ahenktir. ve hayır, ahengin de kalıplarla bağlantısı yok. benlen polemiğine girme! bazı şairler şiiri sözcüklerle müzik yapmak olarak görür hatta. bu ahenk de şiiri düz yazıdan ayıran özelliktir. açıklayayım dedim çünkü "o azaman düz yazıdan ne farkı kalır lan düdük" dediğini duyar gibiyim.
sonuç olarak senin yazdığın anlamlı bir eser, sırf 12 li hece ölçüsü yok diye şiir olmamakla addedilemez. yarraks bir karalama da sırf şekil kalıplarına uygun diye şiir kabul edilemez. klasisizm 17. yüzyılda kaldı çıkın artık bu kafadan.
zamanında nazım hikmet gibilerinin yaptığı iş. ben şiir yazamıyorum demiyor da serbest şiir yazıyorum diyor. serbest şiir çıktı çıkalı herkes şair oldu amk. bakıyorsun eski yıllara. adam bir divan yazmış, bilmem kaç beyit. hepsinde de bir ahenk bir fonetik uyum var. kolay mı lan.
