kızı kaçıran ben değilim. tarık vardı. üniversite okuyamadı bizim gibi. şerrefsiz babası o gözü gibi baktığı sikik dükkanının istikbali için okumasına izin vermedi. dükkanı o sahiplemezse bu yaşlı babası ilerde kime bırakıcaktı ki. tarık tek erkek çocuktu. kızkardeşleri vardı ama babası enişteye dükkan yedirecek adam değildi. tarık bize bunu anlatır dururdu hep. her anlatışında da içi biraz daha soğurdu. ortaokula dek başarılı olan bir çocuğun boktan sebeplerle artık okutulmaması bize çok dokunuyordu. çevremiz 10 zayıflı karneli piçler doluyken ve onların ibne babaları oğlum toktor olacak diye homurdanırken bizi acıtıyordu işte lan. hatta tarıktan utanıyordum üniversite okuduğum için. sanki ona bir haksızlık yapmış gibiydim.
zamana engel olmak ne mümkün. üniversite 3. sınıftayken tarık evlenmek istedi. öyle ya bizler daha askere bile gitmemiş babaeline bakan üniversite öğrencileriyken o askere gitmiş gelmiş hatta biraz birikim bile yapmştı. konuşmalarımızda uzun süredir birlikte olduğu nesrinle evlenmeyi nasıl istediğini anlatırdı. bir hayali daha vardı, o da evlendikten sonra üniversite okumak. önce açıktan liseyi bitirecek ve sonra üniversite okuyacaktı. bize göre umut doluydu. ben nerde akşam orda sabah biri oldum hep. halen öyleyim sorumluluk alamayacak kadar serbest, fazlasıyla özgür. ama hayallere saygım oldu hep. o bana bunları anlatırken gülerek dinledim hep tarıkın çayını doldururken.
bi problem vardı. nesrin üniversite okuyordu. fakat o bizden yaşça daha küçük olduğu için henüz 1. sınıftaydı. ailesi kızı vermeye yanaşmadı. hem tarık ilköğretim mezunu diye küçümsediler hem de daha üniversiteyi bile bitirmedi deyip iyiden iyiye aklımızı karıştırdılar. tarık da benim gibi sabırsızdır. bir şeyi bekleyerek elde etmektense hiç bekleme yapmadan kaybetmeyi tercih ederiz biz. fakat o gün planlar farklıydı. bu sefer kaybetmeyecektik. nesrini kaçıracaktık. bizim taraflarda kız kaçırmak pek garip karşılanmaz. karakter olarak coşkkun adamlarız. nabız yoklamak için tarık babasına kızı vermiyolar işte baba, kaçıralım mı gibisinden sordu ama beklemediği bi yanıt aldı. kızı kaçırırsan beddua ederim. ahahahaa çok da sikimizde. nesrin tarıkı çok seviyordu. kaçacaktı tabi ya. kaçacaktı ve kızı mecburen vereceklerdi. bizim biri merkezden uzakt olmak üzere iki evimiz vardır. yazın birinde kışın birinde kalırız. elbetteki kızı oraya götürecektik. tarıkın sepetli motosikleti vardı, bu meyve sebze getirirlerdi halden kasayla. güzel boyalı hoş bir makina. sepeti daha hafif ve işçiliği iyi diye manisadan getirtmişlerdi ve şimdi o sepette ben oturuyordum. kız tarıkın arkasından 93 model bir motosiklet ne kadar hızlı gidebilirse o kadar hızlı gidiyorduk doooğru bize. hernekadar kendimi üçüncü kişi hissetsemde halimden memnundum. 45 dakikada bize geldik. anahtarı verdim ve motosikleti alıp döndüm.
çifti serbest bırakmalı. tarıkların dükkanına geldim motosikleti bıraktım, babası tarıkı sordu bilmiyorum beni görünce motoru bıraktı çarşıda işim var deyip gitti dedim. şüphelenmedi tabi. bıraktım eve geldim. akşam 11 gibi kapıya yanaştılar. nesrinin babası ve abileri olayı tahmin etmiş ilk zanlı olarak beni görmüşlerdi. kapıyı tekmeledi amınoğulları gecenin o saatinde. babam araya girdi sağolsun. kapıyı açmadan evvel sakinleşmelerini işi tatlıya bağlayacağımızı söyledik. içeri buyur ettik. önce orda olduğunu zannettiler ama ben bizde olmadıklarını söyledim. babam dili tatlı adamdır bi güzel kıvama getirdi bunları. adam ağlamaklı oldu. yav her şeyin bi usulü var kaçmak da ne ki deyince dayanamayıp yolları onların kapattığını söyledim. babam sevenleri ayırmamak gerek halil emmi deyip tavrını koydu. sakin olmanın en güzel şey olacağını söyledi ve meseleyi kimsenin bilip bilmediğini sordu. onlar da tahmin etmiş ve elalemin diline sakız olmamak için kimseye dememiş.
babam o zaman kimseyi ayıktırmayıp işi tatlıya baglayalım dedi. neticede tarıkın işi oldu. şimdi nişanlılar. tarık açıktan lise okuyor piç ve ben onun adına çok sevinçliyim. bazı işlerde gözü kara olmak gerekiyor. gözünü karartıp söke söke almak.
