melodileri ile gaza getiren ama sözlere bakınca ne lan bu arabesk dedirten, keşke müzik hayatlarına son vermeselerdi diye düşündüğüm, finlandiya'dan çıkmış en iyi grup(tu).
gunler gectikce kendini daha da bir ozleten grup. insanin icinde, yeni projelerinde basarisiz olsunlar da tekrar birlesip dagitsinlar gibi bir his olusmuyor degil. birer nepenthe, no one there, we are but falling leaves yapsalar, yine dagilsalar..
zamanında şu açıklamayı yapıp dağılmış üstün insanlar topluluğu idi.. yazık oldu;
"sizler bunu başka yerlerde duymadan önce bizim açıklamamızda fayda var.
yeni albümümüzün adı "the funeral album" ve bu albümle birlikte sentenced olarak bizler de yolun sonuna gelmiş oluyoruz. bu bizim son albümümüz olacak."
89 yılında kurulmus, ilk yıllarını death metal ile yapan sonradan melodik death metal ve gothic metale dönen crimson, frozen, amok gibi harika albümleri yapan finli topluluk. sesini özledigimiz grubun vokali ville laihiala sentenced 'dan sonra şimdi poisonblack adlı gothic metal grubunda calmaktadır.
2005'te saygı duyulacak şekilde, "yapabileceğimiz en yüksek yere geldik ve bırakıyoruz" diyerek son albümlerine "Cenaze Albümü" ismini koymuş ve hayranlarını "gömmüşlerdir". böyle bir grup için efsane bir dağılma modelidir.
iyi gruptur, sevdiğim bir gruptur. fakat kariyerlerinin sonlarına doğru biraz kolaya kaçmış bir grup gibi gelmektedirler bana. adamların yeteneklerine baktığım zaman biraz daha önceden tahmin edilemeyen bir müzik yapmalarını beklerdim açıkçası. ama yine de bir dönemini sentenced'le geçirmiş biri olarak sentenced her zaman en sevdiğim gruplardan biri olarak kalacaktır.
Killing me killing you adlı parçasının klibiyle insanı ağlatabilir. Vengeance is mine ile içinizdeki intikam alma duygusunu, her ne kadar naim bir insan olsanızda ortaya çıkarabilir. ( abimde denedim, gerçekten oldu.) End of the road ile ilkin kalkan bütün tüylerinizin teker teker dökülmesine sebep olabilir. Neverlasting'in çift gitarlı solosu ah bu solo everlasting olaydı da sonsuza dek dinleyeydik dedirtebilir. Fragile ile , ''bazen sadece düşüp sona ersem daha kolay olurdu gibinme geliyor usta ya, sıksam mı acaba kafama'' dedirtebilir. We are but falling leaves ile de yavaş yavaş ölüyor oldugumuzuu hatırlatır bizlere. Kesinlikle tehlikeli bir grup olduğudur anlayacağınız.
ölüm hakkında gerçekten güzel tespitleri olan grup. ben canlı izleme fırsatı bulamadan dağıldılar. lead gitaristi de yakınlarda öldüğü için artık tekrar bir araya gelme ihtimalleri yok.
hem dünya gözü ile bir kere canlı izleyemediğim hem de gitaristlerinin bu kadar genç ölmesi nedeni ile son derece üzgünüm tabi.
ölümle ilgili şöyle bir dörtlükleri var
The bells again.. whose turn this time?
To reach the end, yours or mine?
Each funeral just makes us realize
that life's but a series fo goodbyes.
türünün en başarılı örneklerini vermiş lafı fazla uzatmadan insanların ağzına bir parmak bal çalıp dağılmış gruptur..grup üyelerinin bundan sonraki projelerinin namı buralara gelmez kanımca yapacaklarını yaptılar ve bitti..rip miika! *
