yok yere, hiçbir sebep göstermeden çekip giden sevgilinin unutulamadığının en güzel, en anlamlı ve malesef ki en acı ispatı; bir candan erçetin şarkısı.
sözleri..
evde tek basına kalındıgı su an tavan yapan duygusallıgın de etkisiyle, insanı acık tekel bayii bulmaya sevk eden, tanımlanamayan, belki de en yakın tanımın "0" oldugu sey..
etrafınıza baktığınızda her şeyin birini anımsatması sonucu ve o şahsın artık sizin yanınızda olmayacağını anladığınız zaman aklınızdaki düşüncelerin başlangıç kelimesi:
Candan Erçetin in muhteşem sözlere sahip melankolik parçası. Yalnızlıgın onemli olmadıgını onemlı olanın yitirilen kişinin artık sizin hayatınızda olmayacagıdır.. Acı mıdır? acıdır.
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
sözleriyle sevgilisiz kalmanın değil, o sevgiliden ayrılmanın ve bir daha başkasını sevemeyeceğinin sinyallerini veren, aşkı buram buram hissettiren, söz-müzik ahengiyle mükemmelliğe ulaşan bir candan erçetin klasiği.
'yalnızlık'tan da beter olan durumdur; 'sensizlik'
zira yalnızlığın belki çaresi vardır ama 'sensizlik'te özlenen kişi tek bir kişidir ve ondan başka gelenin önemi yoktur, gelen dünya güzeli/ yakışıklısı olsa da kişinin gözleri ve kalbi herkese kapalıdır, beklenen ve olmayan kişi 'sen'dir ve 'sensizlik' denilen yakıp kavurucu bir histir. **
uzaktan bakinca korkulan, icine girince alisilan durum.. o kadar buyutmeye gerek yoktur zannimca.. kimlersiz kimlersiz kalir insan hayati boyunca.. hep birileri gider.. tutamazsiniz.. hep de birileri gelir ote yandan.. ona da engel olamazsiniz.. gidenin gelenin hesabini tutmaya kalkinca veresiye defterine doner bu yurek.. sayfalari kopar, cildi eskir, icine kargacik burgacik yazilar dolar.. iyisi mi kendinden yana olmali yurek.. birakmali hesaplari kitaplari.. onun akli matematige basmamali.. sen gidince, geriye ben kalmali.. yoksa biz olamamis zaten..
