sensiz olmak, bensiz olmak gibi.
sanki hiç yokmuşum gibi.
hiç solumadığım teninin kokusunu hiç solumayacak olmam gibi..
sensiz olmak, sessiz olmak sadece.
geceleri yalnız uyumak belki de.
ya da rüzgari teninde hissettiğinde, saçların savrulurken gülümseyen birinin olmaması, sensiz olmak.
sensizlik, doldurulamayacak bir boşluk.
ya bensizlik ? bilmiyorum.. belki de sessizlik.
nakarattaki gitar solosunda büyük bir eksiklik olan feridun düzağaç şarkısıdır. malesef yazıyla bu sesi verememekteyim ama birgün kendisiyle karşılaşınca bu eksikliği yüzüne vurucam. *
Özdemir Asaf'ın kendine has şiddetli yalınlığının madalya takmamış şiiri... Hani şiirlerden en etkilendiğimiz yerleri yazarız ya, bu şiire bunu yapmak haksızlık olur. bütünlüğü bozmak bir yana bir dizeyi alıp diğer dizeleri küstürmek bir yana.
