nerde o denizim benim, lekesiz gökyüzüm?
hani o içtikçe susuzluğumu arttıran çeşme?
kim götürdü bakışlarımı, ne oldu gözlerime?
hani benim ellerim, ayaklarım, saçlarım, yüzüm?
bu ben değilim besbelli, bu bir başkası!
gözlerim yabancı bakıyor gözlerime aynadan
o kim? böyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmişim açıkçası
birini sevmişim besbelli, beni koyup gitmiş,
ondan şimdi aradığım hep o, hep ben!
o ikisi kırmış beni, yıkmış , incitmiş
şimdi bilmediğim bir şarkı her yerde söylenen;
sevinçten , mutluluktan , sevgiden uzak.
ne acı! senin olmak , sende olmak , sensiz olmak!
hayatın bana birden bire anlamsız gelmesiyle anladım başıma gelen durumu, olaylar yaşamlar sıradan gelmeye başladı. sanki bir sen vardın dünyada bir de senden ayrı deli divane ben . yüksek bir binanın üzerinden karşımdaki doymsuz manzarayı iliklerimde hissederek izlerken biri geldi ve beni arkamdan habersizce itti, boşluktayım düşüyorum ve düşmekte olmanın farkında değilim o anda bunu idrak edemiyorum işte böyle birşey sensiz olmak .
