bu gün sensiz geçen 1. gündü. klasik hayatıma döndüğümde ilk gündü. fazla bir ekşın yoktu. gün boyu yüzümden düşen bin parça haricinde. bu günlük bu kadar. kafamı dağıtmaya çalışıyorum. korkuyorum kafam gerçekten dağılacak. herşeye rağmen sevildiğimi bilmek yetiyor. yada ben kendimi avutuyorrum. uzatırsam saçmalayacam galiba. peki tamam sustum.
Sensiz bir gün daha geçirdim. içimdeki sıkıntı. stres hali. baş ağrısı, kaybetmişlik, özlem, hasret hisleri dışında normal bir gündü. içimden keşke demek geliyor. tam o sırada yüzün gözümün önüne geliyor. ve iyiki diyorum. iyiki bir yerlerde beni kendinden çok seven biri var. iyiki senin bu kalp. Kadere inanırım biliyorsun. Hiçbirşeyin önüne geçemeyiz. Eğer olacağı varsa bir gün mutlaka olur. Seni çok seviyorum. Hiç kimsenin sevemeyeceği kadar çok ve derinden.. ilk günkü gibi.. Hayatımdan gidebilirsin. Ama içimden asla... Sevgimle kal.
Sensiz geçen 3. Günü yad ettik dün sigaram ve ben. Ben onu yaktım o beni yaktı.. Ateş bile sensizlik kadar acıtmıyor canımı. Nasıl içimde büyütmüşüm nasıl dolmuşum senle. Mutluluk yakınımdan bile geçmiyor. Huzur kayboldu gitti. Sana bi sarılsam.. içime çeksem kokunu.. Neyse. Dayanmaya çalışıyorum. Selectram artık tam doz. Bu günlük bu. Yarın ola hayrola melikem.
Burası günlük değil birader. Çok meraklısıysan bi blog aç. Veya formatına uydurarak ilgili başlıklara gir. Her gün senin ne hissettiğin bu sözlüğe bakan kimsenin sikinde de değil ayrıca. Yine de yazmak güzeldir, en azından içini dökmüş olursun. Ama gözünü seveyim formatın amına koymadan yap ki biz de okuyalım.
