ölçü koymak boşmuş her şeye
kıyas götüremezsin hiçkimse ile
sen her zaman burda benim içimde
sen her zaman benimle
aylar geldi geçti saniyelerle
kalbimi deldi geçti hatıran ile
kader derler adına bir avuç toprak
çalamazdı benden aslını
sensiz batan güneş, parlayan tüm yıldızlar
alay ederler hep benle
sensiz tüm insanlar, aşina bütün aşıklar
alay ederler hep benle
ne olur göster bana kendini...
bilirim ağlarsın benimle
yalnız onlar bilmez bunu hissetmez
dener beni tanrım boynum eğerim
buluşuruz bir gün kevserde..
sensiz batan güneş, parlayan tüm yıldızlar
alay ederler hep benle
sensiz tüm insanlar, aşina bütün aşıklar alay ederler hep benle
ne olur göster bana kendini...
tutma ellerimi , bakma gözlerime , istemiyorum
koklamak istemiyorum ve dudaklarina dokunmak
dur işte bakma öyle korkuyorum gözlerinden
sensizken bulamam , özlerim diye
sensizlik basladi bugün
ve yagiyor yagmur , esiyor rüzgar
korkularim benle degil
her yerde gözlerin var ve kulaklarimda sözlerin
islaniyorum , üsüyorum , aklimdasin özlüyorum
sen yoksun ben ölüyorum
ve ben seni seviyorum
istemiyorum sensizligi , istemiyorum
sensiz yasamak degil
ben sadece senleyken ölmek istiyorum
Son Osmanlı Yandım Ali adlı filmin soundtrackleri arasında bulunan bir şarkı. yandım ali sevdiceğine ulaşmaya çalışırken çalıların arasından şarkıyı ıslıkla Defne' ye* ulaştırır ve göz göze geldikleri anda keman ve ud ile girer şarkı. içinde çok güzel keman solosu bulundurur. sözleri şu şekildedir:
bir özlem var içimde uzaklara doğru,
engin denizlere, sana,
ve aşkımıza...
sisli bir maziden uzakta
yalnızca sana yakın
gönlümün dalgalarında
sevgim kalsın
bitmeyen rüyalarımda
hep sen varsın
Özdemir Asaf'ın kendine has şiddetli yalınlığının madalya takmamış şiiri... Hani şiirlerden en etkilendiğimiz yerleri yazarız ya, bu şiire bunu yapmak haksızlık olur. bütünlüğü bozmak bir yana bir dizeyi alıp diğer dizeleri küstürmek bir yana.
nakarattaki gitar solosunda büyük bir eksiklik olan feridun düzağaç şarkısıdır. malesef yazıyla bu sesi verememekteyim ama birgün kendisiyle karşılaşınca bu eksikliği yüzüne vurucam. *
sensiz olmak, bensiz olmak gibi.
sanki hiç yokmuşum gibi.
hiç solumadığım teninin kokusunu hiç solumayacak olmam gibi..
sensiz olmak, sessiz olmak sadece.
geceleri yalnız uyumak belki de.
ya da rüzgari teninde hissettiğinde, saçların savrulurken gülümseyen birinin olmaması, sensiz olmak.
sensizlik, doldurulamayacak bir boşluk.
ya bensizlik ? bilmiyorum.. belki de sessizlik.
