senin beni, benim seni ihmal ettiğim kadardır.
insanlar birbirlerinden beslenirler yaşam boyu,
bazen sevgi-aşkıyla, bazen paylaştığı güzel zamanlarla.
kopardığında o bağı sen , ya huzuru bir yerde bulmuş olmalısın,
ya aşk peşinde, ya seksin zevkle doruklarında olmalısın, yada ayna karşısında beni hayal ederek seks diye çığlık atabilirsin.
sen unutmuşsan, unutmuşsundur.
ben unutursam hatırlamam, ancak benim unutmam uzun sürer,
çünkü ben hiç bedeninde bir damla ter, teninde bir avuç dokunuş olmadım hiç.
seninle aramızda ki mesafe o kadar uzak ki, ne kadar yakın olmak istesem o kadar uzaklaşıyor,
aramız iyi ancak çekincelerimiz var.
aramızda ki mesafe bazen "o mesafe" yi düşünmez isen olmaz,
düşünürsen de hiç bir zaman ne bu ruh, ne bu beden, ne bu ten ve ter sana zaten ayrı ayrı yada bir bütün olarak kavuşamaz.
(#19512214) de bahsedilen şairlerin bu konuya dair şiirleridir.
can yücel den:
En Uzak Mesafe
En Uzak mesafe ne Afrika'dir
Ne Çin,
Ne Hindistan,
Ne Seyyareler,
Ne yıldızlar geceleri ışıldayan...
En uzak mesafe iki kafa arasındaki mesafedir birbirini
anlamayan.....
