bir de park köşelerinde yapılan şöyle bir muhabbet vardır ki evlere şenlik: en az on ergen gecenin bir yarısı parkta toplanır. sigara ve kutu biralar ardı ardına içilir ve hemen sarhoş olunur ve asıl muhabbet başlar. hayatında meme görmemiş olanlar bile cinsel yaşamla ilgili tavsiye vermektedir. bazıları guinnes i bile solda sıfır bırakan rekorlarını anlatır ki onun koyduklarını yanyana koysan buradan elazığ'a yol olmaktadır. derken içlerinden biri diğerine " sana şu kadar verseler verir misin?" diye bir soru sorar. biraz sessizlikten sonra soruyu soran çocuğun üstüne yürünür ve çocuk aşağılanır ama muhabbet devam eder. miktar arttırılıp "peki bu kadar verseler?" diye soru revize edilir. ve o an bir yumuşama olur "vermem ama yalarım" gibi alternatifler sunulur. cesaretli biri çıkınca herkes cesur kesilir ve tek tek fiyatını açıklamaya başlar. bir trilyona arkasını döneninden tutun da, iki trilyona sabaha dek takılanına kadar. mahallede bir tane delikanlı kalmadığını hepsinin gizli eşcinsel olduğunu anlarsınız o an. tabi ertesi gün delikanlılığa, asmaya kesmeye devam.
greenpeace'in böyle kampanyası vardı bir ara.. senin ki kaç santim balıkların yok olmasını engellemek amaçlı yapılan bir kampanyaydı. ha yanlış anlaşılmalar olmasın bu kampanya pantolun balıklarını kapsamıyor.*
kadın olsun, erkek olsun muhabbet ortamlarının olmazsa olmaz sözüdür ne kadar büyük!... mesala bir kpss, ygs, lys sınavı esnasında böyle bir soru sorulsa; diğer bütün sorular doğru cavaplanmış bile olsa bu soruya takılacak çok insan vardır. benim malafat büyük mü diye?..
tabiki kadınlar büyük penis isterler. umduklarını bulamadıkları zaman mühim olan boyu değil işlevi masalını anlatırlar. küçük büllüklü arkadaşlarda bu masala inanır huzura kavuşurlar. sonra yatağına yatıp gözlerini tavana diker pembe pembe hayallere dalarlar. tabi kazın ayağı böyle değil!.. emin olun kadın; o büyük, dolu dolu et parçasını elinde ve içinde hissetiği zaman, kendinden geçer dünyayı ve bütün sıkıntıları unutur. artık huzura kavuşmuştur. küçük büllüğü hiçbir kadın sevmez, kocasını, sevgilisini utandırmamak, gücendirmemek için ve en önemlisi toplumda ayıplanmamak, kınanmamak için yukarıda belirtiğimiz gibi; mühim olan boyu değil işlevi yalanını söylerler. üstelik; ben minik severim bana yeter gibi abuk subuk cümleler kurarlar. oysa daha büyüğünü buldukları vakit gökten yunan tanrısı priapos inmiş ve onu pompalıyormuş gibi kahkalar atarak, etrafına gevrek gevrek gülerek, zevk çığlıkları ata ata orgazm olur. işte hayat budur diye sayıklar...
kadınların kafasında ya eski sevgilisinin ya da kocasının penis boyu hep kıyaslama içindedir. bir süre önce yan komşumun sevgilime sorduğu seninkinin "çükü" ne kadar, büyük mü sorduğunu bilirim!.. yani demem o ki; kadın milleti bu kıyaslamaları yaparken, erkeklerin bir kadının gençliği, güzelliği, dar popusu, diri memeleri yatakta nasıl seviştiği gibi sınıflandırma yaptıkları vakit, ıyyy ruhsuz abazan erkekler diye yaftalarlar. erkeği hor görüp, utandırmaya, bir bok parçası gibi görmeye ve ot gibi yaşamaya zorlarlar. garip olan ise toplumda bu mantığı benimsemiş. erkek cinsel arzularını, kriterlerini ulu orta söylememeli!.. söylerse bu onun abazan olduğunu ve bu yaptıklarından utanmaları gerektiğini salık verirler. ama bir kadın cinsel arzularını konuşabilir, fantezilerini dile getirebilir, istediği gibi yazabilir sıkıntı olmaz. ama iddia ediyorum, şimdi ben burda bir kadını deli gibi küfrede ede sikmek istiyorum desem! bütün kızlar ve onların etkisinde kalmış bir kaç ciğerci kedisi; vay hayvan, abazan, pis herif diye linç ederler. ama bir kız/kadın yazsa bunu aynı tepkiyi alır mı?.. zor....
