yarım yamalak yansımış, suretinin tam ortasına denk gelen hezeyanlarım var.
gözlerin mesela;
mor halkaları geçmişe saklamış.
fondötenle kapatılmış pürüzlerine, teninle uymayan renk tonları ele vermiş hep seni...
çok koyu kalmış hayatının demi.
"tavşan kanı" ibresini geçmiş kadranın, çarpışmış statik elektriklerin..
devlet demir yollarının rayları arasında, kısa mesafeli ilişkilere koşturma telaşıyla içilen koyu kahvelere çizilmemiş gülücük resimleri...
biraz sonra başlayacak şarkıdan bir cümle çalmışsın, " biraz da sen ağla" ile soyutlanmış dönüş biletleri..
yapayalnız kaldığın bir kaç pazar sabahı; "ulan bugün ne yapsam" dediğin an,
rehberde şansa çıkan kadınlar da doyurmamış mahremini.
biraz sarılma sonraları, etiketi batan kazaklar çıkarmışlar...
ve sen;
mutabakatı sağlanamayan fotoğrafın altına imzalar atmışsın.
