aslında diyerek son noktayı koyduğum şuan çok koymayan ama 1 hafta sonra köpek gibi pişman olacağımı bildiğim ilişkiyi bitiren söz. evet aslında ben onu değil onun beni çok sevmesini sevmişim alışkanlık olmuş 5 senelik koca bir alışkanlık. belkide iyi bir alışkanlıktı her sabah yatağını toplamak gibi.
ulan bende de sevilmeyi sevmeme durumu var. çok enteresan.
bunun bilimsel, psikolojik bi açıklaması falan var mı la?
galiba çok açık bir şekilde beni seven kişinin aptal olduğunu düşünüyorum zira benden herşey beklenir, her türlü pisliği yapabilirim ben. sevgi çok masum, ahmaklara özgü bir şeymiş gibi. daha doğrusu bi insanı sevmek öyle... galiba ben de kimseyi sevmiyorum esasen. hatta hiç sevmedim. ananıskim ne biçim bi insanım lan ben.
