Kâmuran Esen öğretmenimin en sevdiğim şiirlerinden biridir. okunası ve düşünülesidir.
Seni özlemenin
Ne demek olduğunu sor bana,
Yetmişiki dilde anlatabilirim
Kitabını yazabilirim / sayfalarca.
Yalnızlığın rezilliğini
Kokuşmuşluğunu
Ve çıplaklığını da.
Ama hiç kimse
Kavuşmanın güzelliğini
Sormasın bana / anlatamam.
Ben sana hiç kavuşmadım ki!
Bilmiyorum
Dudakların nasıldır.
Sıcak mı / ateş topu kadar,
Yoksa soğuk mu
Buza kesmiş bir bardak su gibi?
Kıvrımlarına,
Kırmızı karanfiller mi tutunmuş,
Küle gizlenmiş kor mu var?
Tenime değdiğinde dudakların
Cemre mi düşer bedenime,
Mızrap değen bir saz teli gibi
Titrer mi yüreğim / bilmiyorum.
Ben hiç dudaklarına dokunmadım ki!
Bir kadını sardığında kolların,
Ürkek ceylânlar
Nasıl kurtulur tuzağından?
Dolu yemiş yaprak gibi
Nasıl titrer bir yürek?
Ellerin nasıl okşar bir bedeni,
Goncalar
Nasıl güle döner / sıcaklığınla
Bilmiyorum.
Hiç sana sarılıp yatmadım ki!
Ama hiç kimse / kavuşmayı,
iki derenin birbirine karışıp
Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu
Sormasın bana / anlatamam.
Çünkü senle ben,
Ayrı kaynaktan doğmuş
Sularında hasretleri taşıyan
Başka denizlere koşan iki ırmağız.
Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları
Aynamızda ayrı gökleri yansıtırız.
işte onun için
iki dere nasıl karışır birbirine
Nasıl sığar iki nehir bir yatağa / bilmiyorum.
Seninle
Hiç aynı yatakta coşmadım ki!
Sen bana / yalnızca
Ve sadece
Kahpe sensizliği sor
Rezil beklemeyi / özlemeyi sor.
Tanrı şahidimdir
Kurda / kuşa
Dağa / taşa bile anlatabilirim.
Demem o ki / uzaktaki yakınım:
Vuslatlara yabancıyım,
Ama,
Senin özleminin kitabını yazabilirim.
