içindeki fırtına uyutmaz bazen. dümeni kırılmış gemi misali savrulursun geceler boyu içinde kopan fırtınalarda. ne geçmişe gidebilirsin. ne de hafızandan silebilirsin fırtına koparan o rüzgarı. düşündükçe büyür gözünde, içinden çıkılmaz bir hal alır. saatler geçer ama uyuyamazsın. pişmanlıklar kırgınlıklar öfkeler ve daha neler neler.
bir de dışarıdan gelen sesler vardır. belki bir rüzgar, belki kalabalık bir cadde gürültüsü, belki rahat durmayan yan komşu...
Ben kimim, neyim, nereye gidiyorum. Ailemin bana verdiği değer nedir? Dünyaya olan katkım nedir? insanları ne kadar seviyorum, seveceğim? Nasıl bir hayatım olacak? Nasıl yaşamalı, neler yapmalı. Hakikati nerede aramalı? Ve son nefesimi huzurla verebilecek miyim ki acaba?
