eski sevgilim vardı benim..
8 yıl oldu ayrılalı. ilk aşkımdı, magma sınırlarını zorlayarak yandığım.
öyle çok sevdim ki lan sözlük telefonda sesini duyunca ağlardım. o mersindeydi ben ankarada; değişik üniversitelerin aynı yalnızlığını çekiyorduk.
ziyaretime gelirdi - ki ben daha sık giderdim- sevişirdik ankaranın buz tutmuş kar'ı nı eritmeye yemintmişcesine.
gölge bar'a götürürdüm ô'nu. sırf o seviyor diye kırmızı şarap sarhoşu olurdum. midye yerdik çıkışta, gülerdi kocaman sarhoş gözleriyle..
yine bir gece evime gittik.
- beni ne kadar seviyorsun (dedi)
-kapladığım alan kadar
-kelime yapma bana (dedi)
şaşırdım, kopya verecek ilhan yoktu o an, kitaplarım arasında bir kitap vardı aldım elime..
ismi "aşk yalan'a inanmaktır" yazıyordu türkçe çevirisi.
geniş bir tabağın içinde ateşe verdim aşk'a yalan katan kitabı.
-kikirdedi
geçen gün mesaj atmıştı ama,o tıfıl heyecanı yaşamadığım için süre ayırmaya gerek yok.
unutan eski sevgili mesaj atmaz deyip gözlerinizden öperim.
