seni sevmeyi özlüyordum, sana; "seni seviyorum" demeyi... bir de seni özlüyordum sisli, izmarit kokan istanbul gecelerinde... ve gözlerim gözlerinin yokluğunda, sana, özleme, sevgiye ağlıyordu bakan hiçbir göze aldırış etmeden... *
yapmış olduğunuz tüm hayvani yanlışlıkların ardından içinizin içinizi her gün yiyip bitirdiğinde, bi sabah uyanınca atmış olduğu o mesajdır sizi bu durumdan kurtaran...
evet size bi şans daha vermişti.unutmamıştı hiç unutmamıştı,kopmadı sizden onca acı cektirmenize karşın...
cok mu şey istedi sanki ne buldu sizin aşağılık karakterinizde?o size bakmaya bile kıyamazken sizin gözünüz başkasında oldu hep...
evet o mesajı görünce içiniz rahatladı,mutlu oldunuz,degerli oldunuz bi kez daha...
bu duyguları yaşarken hiç empati kurma zahmetine girip,onun kendi grurunu bi kez daha ayaklar altına alıp neler hissetiğini düşündünüz mü?sizce aşk bir deodorant reklamı kadar basitmiydi?sadece bile bile tutsaklıkmıydı aşk?
ve şimdi kalkın elinizi yüzünüzü yıkayıp kendinize gelin...
zamanında kendisine olan sevgiyi tüketmiş geriye hiç bir duygu bırakmamış eski sevdiceğin arkasından arada esen duygu fırtınalarında sarfedilebilmesi muhtemel sözdür.
