hayalet bir gemide yolcu gibiyiz. sabah ne olacağı belli değil. sana şiirler, şarkılarda yazsam biliyorum benimle olamazsın. sevgisiz geçen onca seneden sonra burada karşılaşmak kısmetmiş belkide. ama gemi bir girdaba doğru ilerliyor durduramıyoruz.
seni nasıl ikna etsem diye düşünürken hayat her gün yeni sürprizlerle karşıma çıkıyor. her anım sanki senden uzaklaşmam için engellerle dolu. senin gibisini bulamam eminim. sen benden iyilerine layıksın bundan da eminim. sabahın en yakın olduğu zaman karanlığın en zifirisi olur derler ya işte o yalan. ama gemi bir girdaba doğru ilerliyor durduramıyoruz.
zamanın akışını geri çevirsem neler yapardım diye düşünüyorum ama yaşadığım her şey benim sonuçta. sana bu soruyu soramıyorum bile. geminin direkleri yıkılalı çok olmuş. gemi bir yandan su almaya başlamış. artık kurtulmak imkansız gibi. girdaba bile gerek kalmaya bilir.
seni sevmek isterdim. sevebilmek hatta sonsuza kadar. ama hayat bizi burada yıkık bir gemide karşılaştırdı işte. en azından gemi batana kadar beraberiz...
zincirini kırıp gençliğinden geçerken bir gemi,yanıbaşından seni kesip gidiyor şimdi. tanımaya hiç fırsat yaratmadan seni; usulca ve platonikce akıp gidiyor yanıbaşından.
merhaba ve elvedanın arasında tanıştığıma memnun oldum diyemeyecek kadar uzak ve bir o kadar yakın durup uzulca parfüm kokunun rehasından çekip gidiyorum şimdi sen farkındayken...
yüzün kırışmış ve yorgun, yorgun ve bir o kadar çaresizce uykusuz... seni tanımak isterken seni sevmek isteyişlerimden bir adım yakında ama kendime söylemek istemediğim yerdeyim. gizem katıyorum kendimce ama emin ol bomboşum. sonradan hakkımda diyeceğin cümleyi şimdi söyledim işte. bomboş. seni tanımak isterken tutsak yalanlarımın, benim, onun ve senin canını acıtmaktansa ölüp gitmek en güzeli seni sevmek isterdim cümlesinin ölüşlerinin içinde.
