hangi cümleden sonra geldiği önemli değil. sarf edilen "ama" tereddüttür, güvensizliktir, acabalardır, şartlardır; kimi zaman bencilliktir, suistimaldir, cimriliktir.
Ama söylemi seni seviyorum lafının cani katilidir. Yakalayın ve tiz elden vurun kellesini. Amalara yer Yok bu cümlede ya başlanmasın o söyleme yada yer verilmesin katil ama'ya.
''ama arkadaş olarak''. işte orda ona karşı olan sevgimin yanı sıra tüm umutlarımın saniyeler içerisinde atmosfere karışarak, çektiğim her nefeste boğazımın düğümlenmesine sebep olmuştur.
Ama kelimesinden önce gelen herşey hükümsüz falan değildir..az önce buna benzer cümle kurdum,güven problemimden dolayı bi ilişkiyi bitirdim çok istesem de,bi kadını ağlattım..ırzınızı sikerim gençler bu kadar nesnel olmayın
kendinden önceki tüm ifadeleri etkisiz, anlamsız ya da geçersiz yapan o kelime -ama- değil midir? Olsun yalan da olsa söylesin, yalanda olsa duymak güzel.
O ama' yı alırım......Seviyorsan seviyorsundur...Sevmiyorsan sevmiyorsun dur...Seviyorum, ama olmaz...Ya coook sev beni yada hicsevme...Sevgiden öldür...kabul....Ama ama deme...
