çağımızda herkesin ağzından kolayca çıkıverip yalancı gülüşleri taşıyan yüzlerde sahte buseler oluşturan sözdür. her söyleyenin seni sevdiğini ve gerçekten sana değer verdiğini sanıyorsan adamım sen gerçekten toz pembe hayallerle yaşıyorsun. eğer gerçekten seni seviyorum dediğinde gözlerinin içi parlayan, senin ufacık bir tebessümünü hediye sayan birini bulabilirsen asla bırakma onu. ama iki adımda da bulabileceğini zannediyorsan şaka yapıyor olmalısın.
Anlamını yitirdiğine kesinlikle inanmadığım, ama daha çok hareketlerle veya bir bakış ile hissettirilmesini, dile çok fazla getirilmemesini tercih ettiğim cümledir.
"Sana çok ihtiyacım var kendimi hiç iyi hissetmiyorum gel" dediğinde "Aşkım işim var ama halletmem Lazım gelemem" deyip, ufak tefek bile olsa yalanlar söyleyip, gözü dışarda biri olup, canı yandığında aynı acıyı hissetmeyip, kısacası ve klişesi; bir elmanın iki Yarısı olmayıp bi de durum böyleyken her an seni seviyorum dersen anlamını yitirir tabi.
çok kez söylendiği takdirde boku çıkan sevgi cümlesi. az ama öz söylenmeli. yerinde ve zamanında söylenmeli. duyanın gözleri gülmeli. ayak altında gezmemeli bu güzelim cümle.
Söylenmek isteyipte, söylenemeyen bir çok kelimeyi karşısına alan Cümle.
Adeta diğer herşeye göğüs gerercesine söylenmek istenen güzel şey ?
işte herşey bu şeyde bitiyor..
Sevdiğim insanlara söylediğimde "hayırdır, n'oldu?" bakışlarına maruz kalmama neden olan eylemdir. Nedense bizim insanlarımızda yalnızca sevgiliye sevildiği söylenir mantığı var.
bana öz babamdan daha çok baba olan insanı kaybettiğimde en büyük pişmanlığım, bir kez bile sevdiğimi söylememiş olmaktı.
Her gün başının tepesine öpücük kondurup okula gittiğim can dostumu, geç kaldım diyerek yanına hiç uğramadan gittiğim günün sonunda aramızdan ayrıldığını öğrendiğimde anladım o ufacık öpücüğün kıymetini.
Bazen çok geç oluyor bazı şeyler için.
insana mutlu hissettiren eylemdir. bir anneye, babaya, kardeşe, arkadaşa, sevgiliye, eşe arada bir söylenmesi gerekir. bu hem sizi hem karşıdakini mutlu eder.
Anne, baba, karındaş ya da hemcins yakın arkadaş haricinde söylemek çok zor.
Ben diyemem mesela. Üstte yazdığım kimselere de demişliğim azdır. Insanların onları sevdiğimi bilmeleri için söylemem gerekmiyor diye düşünüyorum. Tavırlarımla, onlara olan yaklaşımlarımla zaten belli ediyorum. Bir de sanıyorum kelimelere döküldüğünde manasını yitirdiği düşüncesindeyim. Tabii herkes sevildiğini duymak ister ama ben bunu hem evvelim hem de ahirim olmasını istediğim ve olacağına inandığım tek insana söylemek istiyorum.
