bazen seni seviyorum demek istese de diyemez insan. onun yerine; dikkat et kendine, der. fazla yorma kendini, der. hava soğuk, sıkı giyin, der. Geç oldu dikkatli git, der. gidince beni ara, der.
geç yatma erken kalkacaksın, der.
..der, der durur..
Bir de bu var tabi;
"dünya’nın en güzel yeri neresi biliyor musun?
neresi?
az kaysana.."
ah muhsin ünlü.
Beni karşı kaldırımda gördüğünde atmnin önünde valizini unutmuş ve bana doğru yürümeye başlamıştı oradakilerden biri hatırlatmasa bırakacaktı olduğu yerde.Zaten sevildiğimi biliyordum ama tam anlamıyla ilk o zaman hissettim nedense.
Zaten insan sevdiğinde ele verir kendini,söylemeye gerek yok ki illa.Dünya umrunda olmaz mesela,çevrenden geçip giden insanlar manzarandır sadece ya da hikayene arka fon.Gözler anlatır derler ya işte öyle bir şey sanırım.