içinde bulunduğum ruh hali. seviyorum, yanımda olmasını istiyorum ama olamıyor, ve uzun bir zamandır olamıyor. haliyle ben de olamıyorum onun yanında ve olamıyorum istediği gibi birisi...
sevmek bazen her şey değildir bunu anlıyor insan. sahip çıkarsın, özlersin, beklersin, üzülmemesi için elinden geleni yaparsın ama bunlar yetmez. sanırım insanoğlu doyumsuz, hep daha fazlasını istiyor. sevmekten, sevilmekten çok daha fazlasını...
fedakarlık yapamıyor bir de, her yaptığının karşılığında bir şeyler bekliyor. üzüldüğünde, karşı tarafın da üzülmesini istiyor mesela... ya da "ben seni bekledim ama! beklerken sevdim daha çok sevdim..." derken bile sitem etmiyor aslında, bir şeyler bekliyor. "bu mudur sevmek" diye soruyorsun? "daha ne yapayım?" diyor... karşılık bekleme mesela? ferhat, şirin onu sevdiği, trip atmadığı için mi dağları deldi? mecnun çöllerde leylanın aşkı için mi yoksa karşılık beklediği için mi yandı? sevmek başka bir şey, fedakarlık isteyen bir şey, çıkar işlerine alet edilemez... seviyorsan, karşılıksız seveceksin, gitmen gerektiği yerde de gitmesini bileceksin. sevmene rağmen gidebileceksin...
