var olan durumun acziyetinden ve rahatsızlığından kurtuluşu, bir "sen"e yükleyerek, onu görme arzusunun dile getirilişi.
bu "sen", bazen tanrı olur, bazen allah;
bazen washington olur, bazen erzurum;
çoğu zaman ankara olduğu görülmüşse de, gerçekte "sen", mutluluktan başkası değildir.
