başımı yastığa koydum, seni düşündüm; gözlerimi kapadım seni düşündüm; güneşin doğusunu izledim, seni düşündüm; kahvaltımı yaptım, seni düşündüm... diye devam eden, gün içinde her an olan düşünce eylemi.
Bir sigara yaktım gecenin belirsiz karanlığın da seni düşündüm. Birazcık geçmişi birazcık geleceği. Hiçbir gelecek ekin de sen yoksun ne senli günler ne senli saatler. Geçmiştesin en eskimez dakikalarda saatlerde aylarda yıllarda. Seni düşününce bir acı çörekleniyor kalbime. Seni düşününce dünyanın en mutsuz ama seni tanıdığı , seni yaşadığı için en mutlu insanı oluyorum. Böyle bişey işte sensiz günlere merhaba derken senle yaşayamadığımız günlerime ağladım. Seni düşündüm belki de düşüncelerin en keyiflisiydi bu . Neden yoksun ? Neden gitmek zorunda bıraktın beni? Hiç mi sızlamadı yüreğin hiç mi düşünmedin beni? Gecenin kör karanlığında senden aldığım son nefesle düşündüm seni son sigaramla.
seni düşündüm ve tüm sevişmelerden soğudum. yabancıydı tüm öteki tenler, tenime değmedi senin gibi başka ten diye sürdürülebilir yiten sevgili selamı sözcüklerle devam eden iki kelime bir dünya.
Çiçek Tozan Bir Bahar Günü
Çözerken Tomurcuk Düğümü
istanbul Sokaklarında Yürüyerek
Seni Düşündüm
Seni Böyle Bir Baharda
Seni Özlemler içinde
Seni Düşler Ülkesinde
Seni Düşündüm
Bir Tek Yüreklere Gelmedi Bahar
Bir Tek Gönüllere Doğmadı Güneş
Yalnızlık Yine Yalnıztıktır
Umut Yine Bir Sığınak
Seni Böyle Bir Umutla
Seni Özlemler içinde
Seni Düşler Ülkesinde
