Ayrılığa susmuştum
Gözgöze gelmek
ve ardına bakmadan gitmek arası
derin bir uçurumdu
Aşınmış döşemeler gibi
yorgundu ayaklarım
Ardımda kaldın sen,
ben giderken...
Şimdi gösterme kimseye,
yerçekimine yenilen gözyaşlarını
Neydi ki sevda?
Gitmekle kalmak arası bir şey
O yakan ateş bağışlar mı artık bizi?
Ya da dudağı yoran o tek kelime "aşk"
Seni; korkağını bağışlar mı?
Seni, bağışlamayan aşklara terkediyorum!
Sözlerimi evin her yerinde ara
Seni bir martı kanadından izleyeceğim
Çaresiz kıvranışlarını
Görünmeyen bir el tetiği çekecek
Kalbin düşecek
Bekleme, kaldırmayacağım...
Denizin öte yanındayım artık
Kimbilir hangi densiz kalpte soluklanacağım
Sende kalan gözlerimle dönüp baktığımda
Senden aldığım ne kaldı bile diyeceğim
Yazamadığım bir şiirdin
Yeni yağmış bir yağmura yenilen
Eski bir aşkın ayak izisin artık
Sana bir gün sesimi duyurmadan
boyun eğmeyeceğim ölüme
Sana bir ruh, bir yakarış bırakıyorum giderken
Ömrünce taşı bunları
Unutma!
Sen aşkı beceremiyorsun...
