* kendimi sana anlatmak için çırpınmışken, beni seni sevmiyorum dan bile fazla yaralayan söz oldu bu eröl..
bir film repliğidir. günlük hayatta da kullanılır. keşke kullanılmasa ama , kullanılır işte. insan karşısındakine kendini anlatmak için çabalar durur , bi yandan tüm içimdekileri dökeyim rahatlıyayım der , bi yandan utanır karşındakinden korkar. içine kaçar , konuşmak istemez. ama son bi gayret bulur içindeki son umut kırıntılarını birleştirir , anlatır , anlatmaya çalışır. gelen cevap: seni anlamıyorum son kalan kırıntılar unufak olur bi daha toparlanmamacasına. insan daha sonraları kimseye anlatmak istemez kendini , nasılsa anlaşılmıyorum diye. "belki birileri çıkar,ben anlatmadan da anlar" bu da yegane umudur olur..
ifade çırpınışları arasındaki birinin duymak isteyeceği en son söz. lakin bence gayet samimi. çünkü buna benzer bir cümle daha vardır ki bana hiç samimi gelmez. hani şu her iki lafın birinde karşınıza geçip seni anlıyorum diyen tipler vardır ya. sanmıyorum ki her defasında anlasınlar. bu çoğu zaman sadece olayı büyütmemek yada geçiştirmek adına söylenen bir sözden öteye geçememektedir. eğer herkes söylendiği gibi birbirini anlasaydı eminim hala böyle bir dünyada nefes alıyor olmazdık.
