çocukluğumu dökerken kadıköy sokaklarına hep büyük alındı ayakkabılarım ve elbiselerim seneye de giyebileyim diye. yıllar geçti sonra yeni tekerlemeler öğrendim, yeniyüzyıl gazetesiyle karton evler aldım, kestim yapıştırdım, meydan larousse cevapladı ödevlerimi, şeker kız candy izledim tery'ye aşık oldum ağladım öldüğünde*, sonra değiştim, sıkılıpta top oynamaya gidinceye kadar saklambaç oynadığım arkadaşlarımı kız ve erkek diye tasnif ettim, o ilk kez öpünce yanağımdan çok utandım nedensiz ve yıllar geçti.
ama bazı duygular, bazı alışkanlıklar geçmedi. hep bir numara büyük almak gibi bir şeyleri.
bitmesin diye aşkım, gitmesin diye o, beni kırık bırakmasın diye bir yaş büyük seçtim aşklarımı, ama dedim ya bir şeyler asla değişmiyor, nasıl ki büyük almış olsam da ertesi yılı görecek kadar dayanmıyordu elbiselerim, aşklar da öyle.
duygudan nasibini alamamış, sayısal modlar için ek tanım:
"x" bir çocuğun yaşı, "a" çocuğun elbise ve ayakkabı bedeni olmak üzere ve çocuğun her yıl "1" beden büyüdüğü varsayılırsa;
1 yıl sonra çocuk x+1 yaşında olacağı ve bedenide a+1 olacağı hesaplanırsa, çocuğa x yaşında alınan bir elbise a+1 beden alınmalıdır.
hesabı düz mantıkla aşka uyarlarsak;
bir kız "k" yaşında ve aradığı sevgilininde "e" yaşında olmasını istiyor ve gelecek yılda aynı sevgiliyle sevişmek istiyorsa sevgilisinin e+1 yaşında seçme hatasına düşebilir.
lakin sevgililer kıyafetler gibi sabit kalmadıkları düşünülmeden yapılan bu hesap doğru sonuç vermeyecek ve ertesi yıl kızımız k+1 yaşına girecek, bir yaş büyük aldığı sevgilisi ise e+2 yaşına girecektir.
