hayatının hiç bir döneminde kendine göre kıyafet sahibi olmamış türk çocuklarının yetişkinlikteki psikolojisidir.iki sene sonra da küçük kardeşe devredeceğin muhtemeldir. (ayakkabılarımız okul açılacağında 1 numara büyük alınırdı, sürüye sürüye giyerdik, tam artık bana göre oldu dediğimizde ya ayağımız büyürdü ya da ayakkabı eskirdi.)
olması gerekendir. her sene her sene sevgili değiştirmek de ne demek ki hem? muson asyasında milyonlarca insan bütün hayatı boyunca aynı kişileri sevmek zorunda kalırken, bizim yaptığımız biraz bencillik. büyüğünü sevin seneye de seversiniz. *
