her ilişkinin sonunda söylenen, aslında gerçekle alakası olmayan cümledir. "senden nefret ediyorum" dediğimiz kimseden nefret etmiyoruzdur. bu bir gerçek.
senden nefret ediyorum çünkü sevilmeye layık olmadığını olamadığını ve olamayacağını bildiğim halde seni sevmeye çlıştım sen naptın peki biliyor musun en eften püften sebeple bitirdin ama teşekkürler sayende değer vermem,sevmem gereken insanları daha iyi anladım,eğer bir daha karşıma çıkarsan yapacağım tek şey suratına tükürmek olacak sen iki yüzlü ,aşağılığın ,pisliğin tekisin ve umarım bu kız da onu anlar ,umarım onu kirletemeden o senden kurtulur.
Ağır bir ifade olmasına rağmen nefret de bir histir. Hedef kişiye bunu söylediğimiz zaman gözümüzde bir değeri olduğunun farkındadır. Bu yüzden nefretin sevgiye dönmesi çok da zor olmasa gerek.
