her gece..her an..her saniye ve abartısaız her gün. aslında biliçnaltınızda vardır o. siz onu ilk gördüğünüzde sadece hoşlantı zannedersiniz. teklif edersiniz ama o reddeder sizi. umursamamaya çalışırsınız. size ilk başta umut vermiştir aslında o. belki diye nice hayaller kurmuşsunuzdur. ona her dakika her saniye sevdiğinizi, değer verdiğinizi hissettirmek istemişsinizdir. kavgadan, şiddetten korkan biri olarak kılının ucuna bile zarar gelmesini istemezsiniz. onu uzaktan izlersiniz, her gün evinin önüne gidersiniz sadece pencereden bir kaç dakika yüzünü görebilmek için. yağmur yersiniz, hasta olursunuz hiç şüphesiz abartı olmadan. yemekten içmekten kesilir gibi olursunuz. dediğim gibi ilk başta hoşlantı zannedersiniz ta ki teklif edip reddedilinceye kadar. büyük hayalleriniz suya düşene kadar ki yaşamınız daha güzeldir aslında çünkü ona kavuşma ümidi vardır her zaman içinde. bazen değer verdiğiniz arkadaşlarınızı bile satarsınız onun için evet bu böyle. sizi reddeddiği zaman düşünürsünüz neden diye ne yaptım diye. elinizde bir umut da varken artık o da gitmiştir. ama buna rağmen onu uzaktan izlemeye devam edersiniz. sizden yavaş yavaş nefret etmeye başlama süreci başlamadan önce.
aslında hoşlantıdan başlayıp aşka dönüşme sürecin bir çoğumuzun başından geçmiştir. o da herkes gibi sıradan insandır, herkese anlatırsınız beni niye reddetti diye herkes size siktir et diye akıl vermeye çalışırken siz yine onu düşünmeye devam edersiniz. başlarda belki bu kadar büyük düşünmeden önce , yüreğinize içinize anlamadan giren o nalet olası acı, aslında zie zevk veren bir acı. hoşunuza gider bu durum ama o nun sizle olmama ihtimalini bırakın artık ortada bir gerçek vardır o sizden enfret etmektedir. ne yapsanız ve ne etseniz artık size karşı olan düşüncesi değişmeyecektir.
geçmişinize baktığınız zaman belki birçok yerde hata yaptığınızı farkedersiniz. ve evet bende bu hoşlantı ile aşkı karıştırdığım için çok hataya düştüm, ve düşeceksiniz. düşüncelerinizin, duygularınızın nasıl işlediğinden hangi yönde olduğundan emin olmalısınız. doğru yolda gidiyorum derken aslında şarampole doğru sürüyorsunuzdur arabayı ama farkında değilsinizdir.
bu yazılanların hepsi klasiktir belki de hiçbiriniz önemsemeyecektir. aşk hakkında bilirsiniz ki herkes içinden geçenleri yazar. benimkisi de o klasiklerden oldu işte. sebebi hoşlantı sandığım aslında içine saplanmış olduğum aşk bataklığında olduğunu farketmem yüzündendir. etrafınızdaki arkadaşlarınız yüzünden aslında kızın sizden nefret etmesi ise daha acıdır. okul zamanı ne ders, ne sınav hiçbirisi umrunuzda olmaz. bazen allaha neden diye sorarsınız ama celle celalehu böyle buyurmuştur sizin hakkınızda. klasiktir ama sevmeyi yaratan sevmekten daha güzeldir. ama bazen öyle bir an gelir ki kadere ve allaha olan bağlılığınızdan bu konunun üstüne fazla gitmek istemezsiniz. ben bunu buraya yazıyorum çünkü uzun süreden beri unutamadığımdan dolayı. kaderi, allah benim istediğimi istememiş ama sevmek yokmu ah o sevmek, gerçekten dünyanın en güzel duygularından birisidir.
herşey giriş gelişme ve sonuç bölümü olarak gelişiyor aşkta. giriş bölümünde o kızı hoşlantı diye bana ayarlamaları için arkadaşlarımı araya koyduğumdan ötürü gelişme ve sonuç kötü bitmektedir aslında. bir sene boyunca bile adını zor öğrenirsiniz velakin adını öğrendiğiniz gün sanaldan ona mesaja tıp konuşursunuz eklediğiniz ilk gün. sizinle olan konuşmaları mesafelidir ama siz olsada olur olmasada olur düşüncesinden ötürü pek takmazsınız. gelişme bölümüne gelicek olursak kız sizi facebooka ekledikten sonra ki gün sizi siler. siz neden diye kendi kendinize sorar durursunuz. aslında biraz dertlenmeye başlarsınız. yine de onun resimlerine baktıkça, onu her gün okulda gördükçe sırf onu görmek için derslere bilegirmiyorsanız eğer dediğim gibi artık burada kalbiniz o aşk bataklığının içinde gömülüyor demektir. benim ki gömüldü şu anda zor belada olsa çıkarmayı başardım ama o kalbin üzerinde bataklıktan çıkmış çamur gibi izler hala vardır.
esas olayda ise kızın sizi facebooktan sildikten sonra başka birinin aracılığıyla kendini rahatsız ettiğini söylemesi ve bu yüzden bu ilişkiye onay vermediğini öğrenmeniz size daha da acı verir. evet hergün onu görmek için pencerenin önünde sap gibi dikilirsiniz ve pişkin ve aylak arkadaşlarınız siz kıza bakarken hep gelip yanınızda durur. hak veriyorum aslında kıza rahatsız olmasında ama o kendisine şu anda köpek gibi aşık olduğumu nerden bilecek. söyleyemedim. fırsat da oluşmadı. bu sene okjul başladığında o aramızdan ayrılmıştı. nereede ne yapıyor merak ediyorum açıkçası. sırf evinin yerini öğrenebilmek için çıkarı ve ikiyüzlülüğü sevmeyen biri olarak ben, kızın evine götürmesi için beni, sokaktaki ayıya dayı bile demiştir. aslında bu yazdıklarımı aşık olan biri okursa bana hak verecek diye ummaktayım. aşk işte mantık yok hiçbir şey yok. ama verdiği tek şey acı ve ızdırap. ben öyle leyla ile mecnun gibi değilim belki ama unutmayın ki herkesin aşkı kendi gözüde efsanedir. benim ki efsane olamadı çünkü efsane olacak bir aşk yaşayamadım. iki kuruşluk nedenlerden doalyı beni istemedi.
bir gün sokakta karşılaştığınızda size kaşları çatık nefret eden gözlerle baktığında hiç bir şey diyemezsiniz. onun yüzüne bile bakamazsınız. olduğu kadar olmadığı kader demişler. benimkiside öyle oldu işte. daha fazla uzatmak istemiyorum ama umarım bu aşk denen illetin ne kadar acı verdiğini anlatabilmişimdir. onu çok ama çok seviyorum sevmekteyim. gurursuz ve onursuz aşkım, bugün gelip bana yelkenlerini indirdiğini söylese onunla yine yola devam edebilecek kadar duygusuzum diyorum. duygusuzum çünkü o benden nefret etmekte. benimkisi de aşktan öte artık acıya dönüşmüş herkes gibi bir gün adam gibi sevilmeyi beklemekte hayatın cefasını çekmeye devam etmekteyim.
ben sevdiğimi söyleyemedim ama siz söyleyin. siz sevdiğinizi üzmemek, bilmeden kırmamak için uğraşın ve en önemlisi kesinlikle ilk gördüğünüz o duygunun hoşlantımı yoksa aşk mı olduğuna karar verin.
edit: isteyen okur isteyen okumaz ben burada içimden geçenleri ve yaşanan olayı yazdım hepsi bu.
