bir nesnenin neresinde akşam olur
sivri bacaklı delikanlılar gülüşerek bara inerler
yazın bittiği rivayet edilir kasabada
yani artık tamamen bitmiştir yaz
tüketilmiş ya da yok sayılmıştır
çığlık çığlığa koşarak bir iki at yürür denize
rakının yayları kopar bir iki adam ağlar
bir iki kadın güzel kokular içinde geçer uzaydan
senden hala bir haber yoktur
bir nesnenin neresinde akşam olur
sessizlik ne berbat bir yolculuktur
yağmur, kopan bir inci kolye gibi yağar
sivri bacaklı delikanlılar dövüşerek bardan çıkarlar
kışın başladığı rivayet edilir kasabada
yani artık tamamen herşeyi kaplamıştır kış
önemsenmiş ya da kabul görmüştür
çığlık çığlığa koşarak bir iki hatıra yürür akıllara
rakının kadehi kırılır bir iki kadın ağlar
bir iki adamın tenha cenazesi geçer uzaktan
senden hala bir haber yoktur
sessizlik çok berbat bir yolculuktur
insan üzülmeye görsün hayat hep tutuktur
kar, ölünün üstünü bembeyaz bir örtüyle kaplar
sivri bacaklı delikanlılar birbirlerine dargın
ayrılmışlardır buralardan
mevsimlerin aşka göre değiştiği rivayet edilir kasabada
yani artık tamamen sevdayı ele geçirmiştir mevsimler
özlemek,
unutulmak ve hatırlanılmak arasında bir ara istasyondur
çığlık çığlığa koşarak bir iki teselli yürür ömürlere
rakının tadı küflenir çürür bir iki aşık ağlar
bir iki yalnızın ismi okunur topraktan
senden hala bir haber yoktur
insan üzülmeye görsün ona hayat hep suçluluktur.
Bir nesnenin neresinde akşam olur
Sivri bacaklı delikanlıar gülüşerek bara inerler
Yazın bittiği rivayet edilir kasabada
Yani artık tamamen bitmiştir yaz
Tüketilmiştir ya da yok sayılmıştır
Çığlık çığlığa koşarak bir iki at yürür denize
Rakının yayları kopar bir iki adam ağlar
Bir iki kadın güzel kokular içinde geçer uzaydan
Senden hâlâ haber yoktur
Bir nesnenin neresinde akşam olur
Sessizlik ne berbat bir yolculuktur
Yağmur, kopan bir inci kolye gibi yağar
Sivri bıçaklı delikanlılar dövüşerek bardan çıkarlar
Kışın başladığı rivayet edilir kasabada
Yani artık tamamen her şeyi kaplamıştır kış
Önemsenmiş ya da kabul görmüştür
Çığlık çığlığa koşarak bir iki hatıra yürür akıllara
Rakının kadehi kırılır bir iki kadın ağlar
Bir iki adamın tenha cenazesi geçer uzaktan
Senden hâlâ bir haber yoktur
Sessizlik çok berbat bir yolculuktur
insan üzülmeye görsün hayat hep tutuktur
Kar, ölümün üstünü bembeyaz bir örtüyle kapar
Sivri bacaklı delikanlılar birbirine dargın
ayrılmışlardır buralardan
Mevsimlerin aşka göre değiştiği rivayet edilir kasabada
Yani artık tamamen sevdayı ele geçirmiştir mevsimler
Özlemek,
Unutulmak ile hatırlanılmak arasında bir ara istasyondur
Çığlık çığlığa koşarak bir iki teselli yürür ömürlere
Rakının tadı küflenir çürür bir iki âşık ağlar
Bir iki yalnızın ismi okunur topraktan
Senden hâlâ bir haber yoktur
insan üzülmeye görsün ona hayat hep suçluluktur *
