allah inanci arttikca kiside daha cok "hic birsey yapmayim o zaman" fikrini pekistiren mantiktir. oyle ya, allah inanci ile kendisini kaybetmis bir bunye elbette ki allah'in isine karisamaz. peki kader fikrine saplanan bu eleman nasil tespit edecek kendi isi nerede bitip allah'in isi nerede basliyor diye? bilemeyecek, ve en iyisi hic bir sey yapmayacak.
islam cografyalarinda bilimin cokusunun anahtarlarindan birisidir bu "kadercilik" ve "allah'in isine karisilmaz"cilik...
sen hakka tevekkül kıl,
sabreyle ve râzi ol,
tevfiz it ve rahat bul,
mevlâ görelim neyler.neylerse güzel eyler.
kalbin ana berk eyle,
takdîrini derk eyle,
tedbirini terk eyle,
mevlâ görelim neyler.neylerse güzel eyler..
şeyh galipse tedbirden bile geçmiştir. çünkü benin olmadığı yerde evham da korku ve keder de yoktur.
tedbirini terkeyle takdir hüda'nındır,
sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümanındır,
birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır,
devran olalı devran erbab-ı safanındır.
aşıkta keder neyler, gam halkı cihanındır.
koyma kadehi elden, söz pir-i muganındır.
