ahmet kaya nın süper yorumladığı , çok çok güzel yusuf hayaloğlu şiiri.
Ben çürümüş bir asayım
Zindanlara yol eyledi dert beni
Çarmıha gerilmiş bir isa'yım
Çivilere zapteyledi dert beni
Pir sultan'ı darda gördüm
Darağaca vur eyledi aşk beni
Hacı Bektaş'ı kırda gördüm
Bir ceylana pir eyledi aşk beni
Her yangına, her ataşa
Köz eyledi dert beni
Bu dağlara, bu yollara
Toz eyledi aşk beni
Ben yanarım aşk için
Ben yanarım gül için
Bu ateş sönmesin diye
Ben yanarım kim için
Ben yanarım sen için
Bari sen yanma diye
Ben yıkılmış bir ozanım
Yangınlara kül eyledi dert beni
Kerbela çölünde, bir Hüseyin'im
Damla suya kul eyledi dert beni
Ben Yunus'u nurda gördüm
Dergahına gül eyledi aşk beni
O Mecnun'u firarda gördüm
Bir Leyla'ya deleyledi aşk beni
cümlesi en can alıcı noktasıdır. belki bir başkası yanmasın diye yanmak o kadar vurucu bir şey değildir. ama ateş sönmesin diye yanmak karanlık olmasın diye yanabilmek her yiğidin harcı değildir.
nazımın dediği gibi;
--spoiler--
sen yanmazsan ben yanmazsam biz yanmazsak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa
--spoiler--
en azından insan yanacak cesareti yoksa bile bir adet kibrit yaksa sönmez bu ateş dalgalanır ismimiz cihanda.
