nasıl güzel bir şarkıdır ki bu... bestesi münir nurettin selçuk'a aittir. içimden sana söyler dururum derken bir gün çıkar inci aral bir roman yazar ve kitapın adı 'şarkını söylediğin zaman' sanırım o da bunu demek ister. *
en şarkı söylediğin zaman
mevsimler değişir gibi kımıldardı içim... *
dudaklarında doğardı şafaklar ve güneşler... *
geçerdi gözlerimden öyle kızlar ki
fecirden kadehlerde nağme içmişler
sen şarkı söylediğin zaman
ne kadar gençti dünya ve ne güzeldi.. *
bahar sabahlarının rahatlığı içimizde
bir ses ki hayat olmuştu bizde..*
sen şarkı söylediğin zaman
bahar sabahlarının rahatlığı içimizde
bir ses ki sükûn ve sonsuzluk
bir ses ki hayat olmuştu bize
sen şarkı söylediğin zaman
bahar içinde alem bahtiyardı
bir hilkat sabahı ki her şey beyazdı
bir vaz geçiş senden gayrı herşeyden...*
öyle bir an ki hayata doyulmazdı
sen şarkı söylediğin zaman
öyle bir an ki hayata doyulmazdı
sen şarkı söylediğin zaman... *
ismet boğaz' ın güftesini, münir nurettin selçuk' un bestesini yaptığı bir şarkı.
sözleri şöyle;
sen şarkı söylediğin zaman,
mevsimler değişir gibi kımılardı içim.
(iç ses: dudaklarının kıpırdayışı vardı, bir de neşelendiğin anda yakamoz dişlerin. sen bir şarkı söylerdin, semaya kalkardı içim. ne sözleri duyardım, ne bir ezgi vardı ortada. sadece sesin ve sema. sen şarkı söylediğin zaman doğardı içimde yeni bir insan, her seferinde yeniden. )
dudaklarında doğardı şafaklar ve güneşler,
geçerdi gözlerimden öyle kızlar ki,
fecirden kadehlerle nağme içmişler.
(iç ses: sen şarkı söylediğin zaman ne güneş ne ay, ne bahar ne kış, ne mevsim vardı artık ne de zaman. sen şarkı söylediğin zaman tüm güzeller üşüşürdü yüzüne. sen şarkı söylediğin zaman, güneşi sendin dünyanın, sesin yayılırdı en ücra köşelere kadar, sen şarkı söylediğin zaman kalmazdı ne ses ne seda. bir dudakların kalırdı, bir de o eşsiz sema.)
sen şarkı söylediğin zaman
ne kadar gençti dünya be ne güzeldi.
(iç ses: sen şarkı söylediğin zaman, değişirdi dünya. sesin sarardı tüm bahçelere, gruba bakardı çiçekler tuluğa dalardı tüm nigahlar. )
bahar sabahlarinin rahatligi icimizde
bir ses ki sukun ve sonsuzluk,
bir ses ki hayat olmustu bizde
(iç ses: sen şarkı söylediğin zaman, bir lodos sıcaklığı keyfimizin orta yerinde. beklerdi susuşunla başlacak o yağmuru. sesinin alçalmasıyla huzura ererdi kalp, yükseldi mi yaşamaktı sesin. dudakların kıpırdamaya başladığında, hiç bitmeyecek gibi fasıl. sen şarkı söylediğin zaman, içimde bir bayram, çocuk sevinçleri.)
sen şarkı söylediğin zaman
bahar içinde alem bahtiyardı can
(iç ses: mutluluk yayılırdı, alemin ahengine. sen şarkı söylediğin zaman göz yaşları mutluluktandı, sen şarkı söylediğin zaman. )
bir hilkat sabahı ki her şey beyazdı
bir vazgeçiş senden gayrı her şeyden
öyle bir an ki hayata doyulmazdı.
(iç ses: sen şarkı söylediğin zaman, ölmek istemezdi yaşayan hiç bir can. ne insan vardı artık dünyada, nede bir ziyan; sen şarkı söylediğin zaman. )
sen şarkı söylediğin zaman
öyle bir anki hayata doyulmazdı
sen şarkı söylediğin zaman.
(iç ses: sen şarkı söylediğin zaman, kalenderliğin zirvesiydi tan- ı fecr. mahtum bir kulak kesiliş. mahkum bur huzur. sen şarkı söylediğin zaman, mutluluk bile hüzünden çoktu. )
işte böyle bir şarkı. kaç kadehlik bilemedim.
--1960; münnir nurettin selçuk ile bir fasıl; akheramosis
