Esnaf haklı Osmanlı zamanında dahi esnaflığın bir usulü nizamı vardı. Rüsumunu, harcını, vergisini vermekten imtina eden esnafın papucu lonca kethüdası tarafından dama atılır, ahali o dükkandan alışverişi komşuları da selam sabahı keserdi.
Çünkü kul hakkı en büyük günahtı. Şöyle ki hırsızlık yapsan, adam öldürsen bir şekilde güç de olsa mağduru razı edersen helallik alma imkanın var. Ama vergiden çalmak devletten çalmak öyle bir şey ki; senin devlete vermekten kaçındığın o üç kuruş paradan ötürü hangi yetim aç yattı bilemezsin. Koskoca bir memlekette hangi garibanla helalleşeceksin?
Vatan kurtarma meselesine de kimse girmesin, Türk askeri Suriye’de filistin’de Sıtmadan kırılıp çekirgeyle açlığını bastırırken Arapların ingiliz tüfekleriyle Mehmetçiğe kurşun sıkmışlığı vardır.
Yalnız esnaf abimizde büyük cesaret varmış bu devirde bunlara karşı böyle konuşmak her baba yiğidin harcı değil. Acaba sonu ne oldu umarım bir bahaneyle dükkanı kapatmamışlardır.
