bu mantığa göre cennet vaadi vermeseydi de kötü bir insan olacaktık değil mi? korkarsak korkak, ödül için yaparsak çıkarcı oluyoruz yani.
o değilde empati yapıp bu korku mantığını anlamaya çalışıyorum şimdi ben. ve aklıma şu soru takılıyor:
1400 yıldır sürekli olarak yeni neferler kazanan bir ideolojiden ve ölümünden bu kadar yüzyıl sonra bile bu kadar milyon insanın düşünce yapısını etkileyen, dünyanın en büyük devrimcisinin haklı çıkma olasılığından, ve onun yazdığı kitapta anlatılan şeylerin gerçek olma olasılığının bu kadar büyük olması durumundan siz neden korkmuyorsunuz?
materyalizm artık o kadarda gerçekçi düşünemiyor ve sayısal verileri doğru değerlendiremiyor mu yoksa? işte siz buna gerçekçilik dersiniz, biz mantık hatası.
'inanca korku diyenler stalin gibi Allah'tan korkmayan bir liderin eline düşüp korkudan komünist olurlar umarım' deyiverdiren söz. Allahsız sistemlerdeki kulu kula kul eden korku ve endişe inanca korku diyenlere kapak olsun inşallah.
