hayatı akraba ilişkileri üzerine inşa eden lavukların sık sorduğu soru. küçükken beni en çok terleten sorulardan biriydi bu; nedeni pederden utanmam değil idi, cevaben verilecek şeyin önemini kestiremiyordum. ben babamın oğluyum deyip tersledikten sonra soramaz oldu ibneler.
- sen kimin oğlusun?
+ suat' ın.
- bizim suat mı? senin baban çok fırlamaydı gençliğinde,aman babana benzeme! kuş ötüyor mu kuş?
- ...
şeklinde çocukluğumda kimlik sorunsalımı aşmama yardımcı olan ve bir o kadar da babamın kişiliğini sorgulamama neden olan sorudur.
-geliver bakeem sen yanıma,
+buyur amca,
-ne tatlı şeysin len sen keraneci,
+hıı
-kimin oğlusun sen bakem,
+annemle babamın,
-he he len keraneci babanın adı ne bakem,
+hamza,
-hee bizim coşkunların hamzanın oğlusun sen,
+ıhı
-tıpkı babası len, maaşallah,
-ellerimde büyüdü senin baban benim güççükken üzerime işeyivermişti len senin baban, çok severim babanı,
+bende işesem severmisi peki,
-hade ötede oynayıver bakem sen arkadaşlarınla.
- genç... bak bakayım buraya...
+ ...
- bu kulaktakı avize ne böyle?
+ ayy küpe o bee...
- sen gözlere de rimel mi çektin?
+ ya lütfen yaaa...
- sen kimin oğluydun eskiden erkek iken?
+ ağlarım ki ben...
