bir çeşit şakirt savunma mekanizmasıdır.
ilk önce kendi gibi düşünmeyen ve atatürk'ü seven herkesi kemalist diye yaftalar.
daha sonra bu kişiyle konuşmaya başladığında karşısındakinin kendisinin beynine kazınmış kemalist tanımlamasına uymadığını görür, ezilir, büzülür.
ardından da sıkıştığı köşeden kendini kurtarmak için bu cümleyi kullanır; " olum sen kemalist değilsin ki. atatürkçüsün sen."
adam ilk önce ne olduğuma karar veriyor sonra da o olmadığımı görünce bana yeni bir yafta yapıyor.
bir de kemalistlerin en çok ötekileştirme çabalarından rahatsız olduklarını söylemezler mi... kendi yaptığı ne oluyorsa artık. herkesi hemen bi' yaftalama çabası, bi' aşağılama denemesi...
